Een paar woorden over je artistieke carrière
Getraind in acteren, podiumkunsten en sociale interventietheatertechnieken. Ik ben artistiek directeur van het Karengu theatergezelschap in Diabir, Casamance. Momenteel werk ik samen met de Belgische choreografe Céline Curvers aan een solodans-theaterproject (première in 2020-2021).
Hoe lang ben je al kunstenaar?
Van 2012 (na de geweldige ontmoeting met de Belgische regisseur Armel Roussel) tot vandaag, en morgen weer...
Waarom heb je deze beurs aangevraagd? Hoe zal de beurs je ondersteunen?
Deze subsidie geeft me een essentiële impuls. Het is de enige manier voor mij om te kunnen blijven creëren in de huidige context van overleven die verbonden is aan Covid-19. Dankzij deze beurs kan ik mijn kunst gebruiken om uitdrukking te geven aan alles wat er in me omgaat sinds de opsluiting.
Wat zijn je concrete artistieke doelstellingen na deze residentie?
Doorgaan met creëren in de openbare ruimte om zoveel mogelijk mensen te bereiken en sociale banden te creëren; Doorgaan met het uitvinden van een persoonlijke lichaamstaal gekoppeld aan mijn geschiedenis.
Wat heb je bereikt tijdens deze creatieve residentie? Wat is het resultaat (gecreëerd werk)? Wie was betrokken bij het creatieve proces?
Dankzij de beurs van Africalia heb ik kunnen beginnen met het verkennen en afronden van het schrijven van een dansfrase die in de openbare ruimte gedeeld zal worden. Om zoveel mogelijk toeschouwers te bereiken, heb ik foto's genomen van de plaatsen die gekozen zullen worden om het werk met het publiek te delen.
Dankzij de subsidie heb ik mijn kunst diepgaander kunnen onderzoeken, in directe relatie tot de Corona, en op zoek kunnen gaan naar een bewegingszin geïnspireerd door opsluiting (in mijn slaapkamer, binnenshuis).
De betrokkenen zijn :
- Céline Curvers, een Belgische choreografe, met wie ik voor de opsluiting in Ziguinchor was begonnen aan een theater-danscompositie. Ondanks de afstand was ze in staat om me feedback te geven en me te blijven steunen tijdens het creatieve proces.
- Vieux Capitaine, secretaris van de Cie Karengu de Diabir, die me een kamer leende zodat ik dichter bij de repetitieruimte kon zijn.
- Sané Lansana, die me overal vergezelt met zijn telefoon om de verschillende stadia van het werk te filmen.
- Papa Mandian, die me helpt met alle technische aspecten
Hoe denk je dat deze activiteiten ons helpen om na te denken over de wereld van vandaag, in relatie tot de COVID-19 crisis, en/of over bouwen aan de toekomst?
Ik denk dat de resultaten van de residency een diepgaande reflectie op de wereld van vandaag kunnen openen, omdat ik geloof in de kracht van artistieke activiteit om mensen te beïnvloeden.
De elementen in de choreografie bestaan uit sterke beelden die mijn bezorgdheid illustreren: een elastisch koord dat mijn voeten vastbindt terwijl ik dans (om de onderwerping te tonen die onze leiders ons opleggen), een jas met plastic zakken op mijn rug (om de incoherentie van afvalbeheer te tonen), een masker dat mijn gezicht bedekt (wat verwijst naar Covid 19 maar ook naar het gebrek aan luisteren van onze leiders om aan de toekomst te bouwen: met betrekking tot cultuur, gezondheidsproblemen, onderwijs,...).
Hoe voelde je je tijdens de stage? En daarna?
Tijdens de residentie vond ik veel energie voor het project. Ik vond ook een consistentie in de manier waarop ik werkte. Ik organiseerde mijn agenda op een zeer constructieve manier, omdat de beurs me in staat stelde om me alleen aan dit project te wijden. Ik kon de tijd nemen om nieuwe dingen uit te proberen. Aangezien ik veel theaterwerk heb gedaan, stelde dit onderzoek naar dans me in staat om een nieuwe uitdrukkingstaal te vinden die gekoppeld is aan beweging en het gebruik van het lichaam. Dit heeft me in staat gesteld om mezelf te bevrijden van de spanningen die ik voelde (en nog steeds voel) in verband met opsluiting.
Ik ben blij met het resultaat, ook al moet ik toegeven dat ik moeilijkheden heb ondervonden die te maken hadden met het isolement van de creatie (het gebrek aan contact met mijn kunstenaarsvrienden) en moeilijkheden die te maken hadden met het weer. Zware regen maakte het soms moeilijk om buiten te werken. Gelukkig kon ik dit overwinnen dankzij de steun die ik kreeg van mijn vrienden en familie.
