Een paar woorden over je artistieke carrière
Na mijn opleiding als kunstenaar aan het Conservatoire Régional des Arts et Métiers in Abengourou (Ivoorkust) woon en werk ik nu in Ouagadougou (Burkina Faso). Ik heb drie kinderen en een eigen atelier. Mijn dagelijkse passies zijn kunstschilderijen en grafisch ontwerp.
Hoe lang ben je al kunstenaar?
Ik werk al 14 jaar als beeldend kunstenaar.
Waarom heb je deze beurs aangevraagd? Hoe zal de beurs je ondersteunen?
Mijn project is om werken te maken zonder gebruik te maken van academische technieken en materialen, d.w.z. om alleen kartonnen verpakkingen te gebruiken als belangrijkste expressiemiddel en natuurlijke en/of voedselpigmenten om werken te maken.
Wat zijn je concrete artistieke doelstellingen na deze residentie?
Ik wil mezelf openstellen voor de wereld en mijn visie op beeldende kunst delen, in het bijzonder schilderen zonder penselen, canvas, acryl tubes of andere academische standaarden.
Wat heb je bereikt tijdens deze creatieve residentie? Wat was het resultaat (gecreëerd werk)?
Dankzij de beurs "Creativiteit is leven" van Africalia konden we een twintigtal kunstwerken creëren met kartonnen verpakkingen en natuurlijke pigmenten als grondstoffen.
Het stelde ons ook in staat om de kosten van de studio te dekken: elektriciteit, water, internet enzovoort. Tijdens de residentie waren we met z'n drieën. Mijn assistenten namen de opnamen en hielpen me met het bewerken van de video's, het snijden van het karton en het inlijsten van de werken.
Hoe denk je dat deze activiteiten ons helpen om na te denken over de wereld van vandaag, in relatie tot de COVID-19 crisis, en/of over bouwen aan de toekomst?
"Weten hoe je jezelf opnieuw kunt uitvinden" zou het thema kunnen zijn dat ik aan mijn creatieve residentie zou kunnen geven.
De hele wereld, opgeschud door de COVID 19 gezondheidscrisis, zal zichzelf opnieuw moeten uitvinden om met een nieuwe manier van leven om te gaan.
Net zoals de kartonnen doos oorspronkelijk een vrije boom in het bos was, was de mens in het verleden ook vrij om zich te verplaatsen (reizen ontmoet etc....).
Op een avond wordt de boom geveld en veranderd in karton, dat wordt gebruikt als verpakking voor materialen die vaak minder nobel zijn dan hijzelf. Net als de mens, die zich op een ochtend afgesneden ziet van alle beweging en gedwongen wordt om in zijn huis te blijven en zijn manier van leven te veranderen. Vaak minder nobel dan wat ze gewend waren te leven (geen menselijke warmte meer, geen collectief vernissen, etc.). Na als verpakking te zijn gebruikt, belandt karton in de vuilnisbak, net zoals de mens, na zoveel levensprojecten te hebben opgebouwd, op de knieën gaat als gevolg van de wereldwijde gezondheidscrisis.
Dus halen we de kartonnen verpakking uit de vuilnisbak en maken er een meesterwerk van, net zoals de mens op eigen benen moet staan om ziekte op alle fronten het hoofd te bieden. (Artistiek, cultureel, economisch, sociaal, etc....)
Hoe voelde je je tijdens de stage? En daarna?
Tijdens de residentie waren onze gevoelens die van de sensatie en de overtuiging om de gezondheidscrisis te overwinnen. En aan het einde van de residentie waren onze gevoelens die van vrijheid, echte vrijheid van expressie en emotie.
We konden werken zoals we ons hadden voorgesteld, zonder al te veel druk en met veel liefde en overtuiging.
Een moeilijkheid die we tegenkwamen was op een moment dat het aantal COVID-19 patiënten in de Burkinese hoofdstad weer toenam. We hebben toen dagenlang de moed niet gehad om de studio te openen, maar godzijdank waren we er meteen overheen toen we samen de beelden van het verblijf bekeken.
