**Een paar woorden over je artistieke carrière
Mijn artistieke reis begon in 2016 toen ik werd geïnspireerd door de schoonheid en kunst die bestond in de gemeenschap waar ik woonde. De schoonheid zat in de mensen en hun activiteiten, dus besloot ik om hun verhalen te gaan documenteren om te delen met de rest van de wereld. deze verhalen in foto's.
Hoe lang ben je al kunstenaar?
Ik ben nu vijf jaar kunstenaar, ik begon professioneel te werken in 2016.
Waarom heb je deze beurs aangevraagd? Hoe zal de beurs je ondersteunen?
Ik heb deze subsidie aangevraagd om het leven van kinderen in mijn gemeenschap tijdens de covid-19 pandemie te kunnen documenteren en zo meer aandacht te vragen voor hun rechten. De subsidie maakt het makkelijker voor mij om naar de gemeenschap te reizen en financiert alle filmapparatuur die nodig is voor het filmen en fotograferen.
Wat zijn je concrete artistieke doelstellingen na deze residentie?
Mijn artistieke doel na de residency is om een dialoog over kinderrechten aan te gaan met leiders van de gemeenschap en om meer mogelijkheden te creëren om in de toekomst informatieve fotografische verhalen te maken.
Wat heb je bereikt tijdens deze creatieve residentie? Wat is het resultaat (gecreëerd werk)? Wie was betrokken bij het creatieve proces?
De "Creativity is Life"-beurs werd gebruikt voor verschillende activiteiten die me in staat stelden om de korte film en uiteindelijke documentaire met de titel "LEFT BEHIND BUT NOT FORGOTTEN" te maken en te ontwikkelen. De film richt zich op de benarde situatie van kinderen in mijn gemeenschap tijdens de uitbraak van de COVID 19 pandemie. Het proces van het maken van de korte film stelde me in staat om dieper in contact te komen met de leiders van de gemeenschap, naar hen te luisteren over de uitdagingen waarmee kinderen werden geconfronteerd tijdens de COVID 19 pandemie en ook praktische en duurzame oplossingen te bedenken voor deze uitdagingen, een prestatie die deze residentie mogelijk maakte.
Het maken van de korte film stelde me in staat om de gezondheidswerkers van het gezondheidscentrum te betrekken bij de slechte gezondheid van kinderen in de gemeenschap als direct gevolg van de COVID 19 pandemie. Deze betrokkenheid leidde ertoe dat leden en leiders van de gemeenschap een klein medisch kamp organiseerden in het gezondheidscentrum waar meer dan veertig kinderen een gratis griepbehandeling kregen. Hoest, malaria en ontworming werden ook behandeld, een teken dat er stappen werden ondernomen om deze rampzalige situatie te veranderen.
Ik betrok ook ouders uit de gemeenschap, vooral moeders, die hun verhalen deelden en maatregelen voorstelden om het levensonderhoud van kinderen in mijn gemeenschap te verbeteren.
Hoe denk je dat deze activiteiten ons helpen om na te denken over de wereld van vandaag, in relatie tot de COVID-19 crisis, en/of over bouwen aan de toekomst?
De dialoog, belangenbehartiging en lobby voor kinderrechten door middel van fotografie en videodocumentatie, de belangrijkste elementen van mijn residentieproject, benadrukken de mogelijkheid om kunst te gebruiken als instrument om politieke en gemeenschapsleiders te betrekken bij de kwesties die gemeenschappen tijdens deze COVID 19 pandemie hebben getroffen. En door een dergelijke betrokkenheid kunnen echte praktische en duurzame oplossingen worden ontwikkeld via het proces van dialoog om het leven van mensen in Afrikaanse gemeenschappen positief te beïnvloeden tijdens de uitbraak van de COVID 19 pandemie.
Deze activiteiten laten ook zien dat kunst en gemeenschap onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Kunst kan worden gebruikt om de uitdagingen van de gemeenschap te verbeelden en te pleiten voor verbetering, maar gemeenschappen zijn ook een rijke bron voor kunstenaars om verbazingwekkend werk te creëren dat een vorm van levensonderhoud kan worden voor kunstenaars, een hartelijke en wederzijdse relatie die de toekomst van gemeenschappen over de hele wereld positief zou vormgeven tijdens de COVID 19 pandemie.
Hoe voelde je je tijdens de stage? En daarna?
Door de residency voelde ik compassie, vooral met de kinderen die ik documenteerde. Het deed me beseffen dat er nog veel te doen is op het gebied van gezondheid en onderwijs voor kinderen en dat we bij onszelf moeten beginnen als kunstenaars, door verhalen te vertellen die een impact kunnen hebben op het leven van deze kinderen.
[(
Achtergebleven maar niet vergeten
)]
