Een paar woorden over je artistieke carrière
Mijn reis als filmmaker begon in 2008 toen ik me aansloot bij een groep jonge filmmakers uit mijn buurt in Kigali. In 2010 reageerde ik op een oproep voor inzendingen voor een scriptwedstrijd van het Tribeca Film Institute in New York, die ik won en in 2011 kon ik mijn eerste korte film maken. Ik heb een zwak voor het weergeven van het dagelijks leven en mijn werk probeert de wereld te begrijpen. Door geluk, pijn, dromen en frustraties uit te beelden, verken ik de dualiteiten van het leven.
Hoe lang ben je al kunstenaar?
Ik ben nu ongeveer 11 jaar kunstenaar.
Waarom heb je deze beurs aangevraagd? Hoe zal de beurs je ondersteunen?
Toen de crisis rond het coronavirus begon, voelde ik de behoefte om het verhaal te vertellen als een Afrikaanse filmmaker, maar vooral als een mens die in een historische tijd leeft die de wereld zal tekenen en zelfs kan veranderen. Het is een urgente documentaire. Ik film en documenteer de gebeurtenissen sinds het begin van de opsluiting zonder enige financiering. Toen ik deze beurs van Africalia zag, was ik op een punt aangekomen waarop ik een ander ondersteuningssysteem nodig had om deze documentaire tot leven te kunnen brengen. Dit fonds zal me helpen om de productie en postproductie af te ronden.
Wat zijn je concrete artistieke doelstellingen na deze residentie?
Na deze residentie zal ik verder werken aan de ontwikkeling van mijn eerste speelfilm, waar ik voor de crisis aan werkte. Deze crisis heeft ons laten zien dat we ondanks de beperkingen nog steeds creatief kunnen zijn.
Wat heb je bereikt tijdens deze creatieve residentie? Wat is het resultaat (gecreëerd werk)? Wie was betrokken bij het creatieve proces?
Tijdens de creatieve residentie kon ik verder werken aan een idee voor een documentaire dat ik had toen de wereldwijde pandemie begon. Ik was meer geïnteresseerd in de psyche rond het coronavirus. Dankzij de 'Creativity is Life' beurs kon ik de opnames afmaken, werken aan een doordachte voice-over van de documentaire, en ik kon ook beginnen met het postproductieproces en nu kom ik uit de residency met een ontwerp van de film.
Hoe denk je dat deze activiteiten ons helpen om na te denken over de wereld van vandaag, in relatie tot de COVID-19 crisis, en/of over bouwen aan de toekomst?
Ik denk dat het onderwerp van de documentaire de wereld van vandaag weerspiegelt. Kunnen werken met andere kunstenaars die werk nodig hadden tijdens deze crisis geeft een gevoel van zorg en waarde.
Hoe voelde je je tijdens de stage? En daarna?
Tijdens de residentie had ik het geluk om een deel van de kosten van het project te kunnen dekken en ook om andere mensen aan boord te halen, om met hen momenten van reflectie te delen over wat er nu gebeurt, wat me hielp om mentaal sterk te blijven en aan dit werk te blijven werken. Het maken van een documentaire is een lange reis en het ontvangen van dit fonds heeft me geholpen een grote stap te zetten in de richting van wat ik wil voor het verhaal en de kwaliteit van deze documentaire.
[(
inWARd
)]
