Een paar woorden over je artistieke carrière
Geassocieerd kunstenaar bij Studios Kabako, waar ik samenwerk aan verschillende projecten. Onlangs werkte ik samen met Faustin Linyekula aan de soundtrack en video voor zijn performance "My Body, my Archives" in het Tate Modern Museum, en aan de muziek en video voor Entre-Deux: Testament van Dorine Mokha, met wie ik het Art'gument project mede-regisseer.
Hoe lang ben je al kunstenaar?
Vanaf mijn eerste professionele contract was het 13 jaar. Maar ik rapp al meer dan 20 jaar.
Waarom heb je deze beurs aangevraagd? Hoe zal de beurs je ondersteunen?
Omdat ik de financiële middelen nodig had om deze creatie, waar ik midden in deze crisis aan begon te denken, te realiseren. Deze beurs zal voornamelijk helpen om een aantal kosten en dagvergoedingen te betalen tijdens de residentie.
Wat zijn je concrete artistieke doelstellingen na deze residentie?
Het produceren van dit werk opent een ruimte om te delen met de andere gastkunstenaars;
Zoek ruimte om het uit te zenden zodat het gezien en gehoord kan worden door een groot publiek.
Wat heb je bereikt tijdens deze creatieve residentie? Wat is het resultaat (gecreëerd werk)? Wie was betrokken bij het creatieve proces?
We konden wat extra opnames maken om te verbeteren wat we al hadden: een paar opnames. Daarna deden we al het post-productie werk.
In dit stadium zijn we blij met het werk dat we hebben gemaakt, dat weergeeft wat we wilden zeggen en hoe we erover denken.
Bij dit proces waren behalve ikzelf ook een schrijfster uit Lubumbashi betrokken (Dorine Mokha), een team van 3 jongeren in opleiding in Studios Kabako/Kisangani, waaronder een assistent-regisseur (Chimène Baofa), een cameraman (Antoine Mawazo) en een redacteur (Dorcas Mulamba), Jeef Mongema, Nipcian Nkolobise en Gaylor Mosi, die de ervaring samen met mij hebben beleefd en die hun verhalen delen in de video.
Hoe denk je dat deze activiteiten ons helpen om na te denken over de wereld van vandaag, in relatie tot de COVID-19 crisis, en/of over bouwen aan de toekomst?
Het feit dat we verhalen vertellen of getuigen van dingen die we hebben meegemaakt, biedt al een basis voor reflectie over de visie die we zouden kunnen hebben op de wereld in het algemeen. Door mensen samen te brengen om werk te ontwikkelen, wordt de creatieve ruimte onvermijdelijk een kader voor een nieuwe manier van praten over hoe we onszelf elke dag in de toekomst projecteren.
Hoe voelde je je tijdens de stage? En daarna?
Deze residentie was een tijd waarin ik me afvroeg wat ik echt wilde delen via dit werk. Want er waren momenten van twijfel over de keuze (liefdesverklaring) in het licht van andere onthullingen die ik ontdekte in gesprekken met de personages. Er was een sterk verlangen om heel heftig te reageren. Maar uiteindelijk heb ik me daar overheen gezet en zijn we bij de oorspronkelijke intentie gebleven.
Ons werk is niet per se wat we ons ervan hadden voorgesteld. Maar we zijn er blij mee, we zijn erg blij met wat we uiteindelijk hebben.
We hebben veel meer stroomstoringen gehad dan voorheen en we zijn een tijdje getroffen door malaria.
[(
Home Sweet Home
)]
